OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE
na XIV Niedziela Zwykłą
1. Dzisiaj XIV Niedziela Zwykła w Roku Liturgicznym; Pierwsza Niedziela Miesiąca, zmiana tajemnic Żywego Różańca;
2. Od dzisiejszej niedzieli porządek wakacyjny, Msze św. w Bobowicku o godz. 7.30 i 12.00;
w Obrzycach o godz. 9.00 i 18.00 i Żółwinie o godz. 10.30;
W tygodniu Msze św. w Bobowicku tylko w czwartki o godz. 18.00; w Obrzycach o godz. 8.00, w sobotę o godz. 18.00; w Żółwinie w środę jest zawieszona na czas wakacji;
3. Zakończyły się nabożeństwa czerwcowe do NSPJ, wszystkim, którzy uczestniczyli w tych wspólnych spotkaniach modlitewnych składamy serdeczne podziękowanie Bóg zapłać;
4. W sobotę, 11 lipca, św. Benedykta Opata – Patrona Europy – święto;
5. W okresie wakacji uczestnicząc we Mszy świętej i nawiedzając kościoły pamiętajmy o godnym stroju a nie swobodnym;
6. Kancelaria parafialna w okresie wakacji, czyli – lipiec i sierpień- czynna tylko w czwartki od 19.00-20.00 ; w nagłych potrzebach po porannej Mszy św. i o każdej porze;
7. Wszystkim Solenizantom i Jubilatom nowego tygodnia: Karolinom, Mariom, Dominikom, Łucjom, Zuzannom, Janom, Elżbietom, Weronikom, Zenonom, Filipom, Kalinom, Olgom, Pelagiom, , składamy serdeczne życzenia zdrowia, błogosławieństwa Bożego oraz opieki Matki Bożej i świętych Patronów; wszystkim drogim Parafianom i Gościom, wiele dobra kolejne dni;
Dzieciom, młodzieży i wszystkim na urlopach szczęśliwego wypoczynku;
Za złożone ofiary na potrzeby inwestycji w Parafii składam serdeczne Bóg zapłać;
Przypominamy, że we Mszy św. może uczestniczyć nieograniczona ilość wiernych w kościołach z zachowaniem środków bezpieczeństwa: zakrywania ust i nosa maseczkami lub odpowiednią częścią garderoby; w innym przypadku zachowanie odpowiedniego dystansu;
Od przyszłej niedzieli na czas wakacji zawieszamy druk „ Wieści z Parafii”.
Bobowicko, 05 lipca 2020 r. Ks. Andrzej Kugielski
NAJŚWIĘTSZE SERCE JEZUSA ZMIŁUJ SIĘ NAD NAMI!!!
Siła mediów i udział we Mszy świętej.
Media mają moc uwodzenia. Determinowania, wywierania psychologicznej presji i niebezpiecznego werbowania. Młodzi są łatwym łupem. Mając przed sobą chaotyczną różnorodność przesuwających się przed nimi obrazów, często okazują się bezbronni. Sądzą, że z łatwością osiągają jaką wolność. W rzeczywistości są zniewoleni, uzależnieni i pogubieni, niezdolni do stawiania sobie zasadniczych pytań życiowych. Brak im mądrości, rozeznania, doświadczenia i wychowania, żeby dojrzale stawić czoło temu wszystkiemu, co proponują im media. Są narażeni na niekończący się strumień informacji, które wdzierają się brutalnie w ich dziewiczą niewinność.
Telewizja, Internet i wiele innych technologii komunikacji zawłaszczają także czas przeznaczony dla Boga.
Na Watykanie, media i stacje telewizyjne opanowały celebracje eucharystyczne papieża. Ceremonie są traktowane jak widowiska. Jesteśmy świadkami procesu nieprawdopodobnej desakralizacji. Zdaję sobie sprawę, że ludzie chorzy i w podeszłym wieku, patrząc na ekran, mogą w ten sposób karmić swoją wiarę.
Oglądając program telewizyjny, nie można jednak znaleźć Boga. Bóg jest rzeczywistą obecnością ukrytą w tabernakulum. Obraz nigdy nie zastąpi osobistego spotkania. Aby sprawić wzrost jakiejś duszy, Ojciec nie potrzebuje pozornego pośrednika. Łudzimy się udając, że wierzymy, iż spotkaliśmy Boga
i wzięliśmy udział w Ofierze Eucharystycznej, oglądając program telewizyjny.
Nikt nie może twierdzić, że uczestniczył w pogrzebie swojej matki, oglądając film nakręcony na jej Mszy pogrzebowej.
Podporządkowanie naszych relacji z Bogiem za pośrednictwem techniki oznaczałoby wynaturzenie tych relacji.
Żadnej prawdziwie zażyłej i osobistej więzi nie można zbudować za pośrednictwem maszyny. Żadna maszyna, żadna technologia, żaden robot nie zastąpi człowieka w jego więzi z Bogiem.
Media nie pozostają bez związku z utratą przez nas ducha modlitwy i kontemplacji. Kradną święty ogień. Życie naszej duszy nie ma dla nich żadnego znaczenia.
Wielki przeciwnikiem ciszy i milczenia są media.
Bez ciszy nawet rozum nie może się rozwijać.
Uważam, że chrześcijanie powinni podczas Wielkiego Postu wprowadzić wielki post od mediów. Powinni dać przykład całkowite wstrzemięźliwości od ekranu przez czterdzieści dni.
Taka praktyka przyniosłaby prawdziwe konsekwencje dla naszych relacji nie tylko z Bogiem, ale również między nami. To naprawdę kwestia cywilizacyjna.
Czy jednak stać nas na to?
Do właściwego korzystania z mediów trzeba wielkiej pokory.
Kardynał Robert Sarah
Modlitwa na czas epidemii
Panie Jezu, Zbawicielu świata,
Nadziejo, która nigdy nas nie zawodzi,
zmiłuj się nad nami
i wybaw nas od wszelkiego zła!
Prosimy Cię , abyś zdusił plagę tego wirusa,
który się rozprzestrzenia,
przywrócił zdrowie chorym,
zachował zdrowych,
wspierał pracujących dla zdrowia wszystkich.
okaż nam Twoje miłosierdzie Ojcze
i wybaw nas w swojej wielkiej Miłości.
Prosimy Cię o to przez wstawiennictwo Maryi,
Matki Twojej i naszej,
która wiernie trwa przy nas,
a także przez wstawiennictwo św. Józefa,
Twojego przybranego Ojca, a naszego Opiekuna,
Ty, który żyjesz i królujesz przez wszystkie wieki wieków. Amen.
DEKRET PENITENCJARII APOSTOLSKIEJ ODNOŚNIE PRZYZNANIA SPECJALNYCH ODPUSTÓW DLA WIERNYCH W OBECNEJ SYTUACJI PANDEMII, 20.03.2020 R.
PENITENCJARIA APOSTOLSKA
DEKRET
Wiernym dotkniętym chorobą zakaźną spowodowaną Covid-19, powszechnie znaną jako koronawirus, a także pracownikom służby zdrowia, członkom rodzin i wszystkim tym, którzy w jakimkolwiek charakterze, także poprzez modlitwę, opiekują się nimi, udziela się daru specjalnych odpustów.
„Weselcie się nadzieją! W ucisku bądźcie cierpliwi, w modlitwie – wytrwali” (Rz 12, 12). Słowa napisane przez św. Pawła do Kościoła w Rzymie rozbrzmiewają w całej historii Kościoła i ukierunkowują myśli wiernych w obliczu wszelkich cierpień, chorób i nieszczęść.
Obecna chwila, w której cała ludzkość zagrożona niewidzialną i podstępną chorobą, która od pewnego czasu stała się częścią życia każdego człowieka, naznaczona jest dzień po dniu dręczącymi obawami, nowymi niepewnościami, a przede wszystkim powszechnym cierpieniem fizycznym i moralnym.
Kościół, idąc za przykładem swego Boskiego Mistrza, zawsze troszczył się o chorych. Jak wskazał św. Jan Paweł II, sens ludzkiego cierpienia jest dwojaki: „Jest nadprzyrodzony, ponieważ zakorzenia się w Boskiej tajemnicy Odkupienia świata. Jest równocześnie głęboko ludzki, ponieważ człowiek odnajduje w nim siebie, swoje człowieczeństwo, swoją godność, swoje posłannictwo” (List apostolski Salvifici Doloris, 31).
Również papież Franciszek w tych ostatnich dniach okazał swoją ojcowską bliskość i ponowił swoje zaproszenie do nieustannej modlitwy za chorych na koronawirusa.
Aby wszyscy ci, którzy cierpią z powodu Covid-19, właśnie w tajemnicy tego cierpienia odkryli na nowo „samo odkupieńcze cierpienie Chrystusa” (tamże, 30), Penitencjaria Apostolska, ex auctoritate Summi Pontificis, ufając słowu Chrystusa Pana i uznając w duchu wiary, że obecną epidemię należy przeżywać w duchu osobistego nawrócenia, udziela daru odpustów zgodnie z następującym zarządzeniem.
Udziela się odpustu zupełnego wiernym cierpiącym na koronawirusa, którzy podlegają kwarantannie na polecenie władz sanitarnych w szpitalach lub we własnych domach, jeśli w duchu oderwanym od jakiegokolwiek grzechu, zjednoczą się duchowo poprzez środki masowego przekazu z celebracją Mszy Świętej, odmawianiem Różańca Świętego, pobożnej praktyki Drogi Krzyżowej lub innych form pobożności, a przynajmniej odmówią Wyznanie Wiary, Modlitwę Pańską i pobożne wezwanie do Najświętszej Maryi Panny, ofiarując tę próbę w duchu wiary w Boga i miłości wobec swoich braci i sióstr, z wolą wypełnienia zwykłych warunków (spowiedź sakramentalna, komunia eucharystyczna i modlitwa w intencji Ojca Świętego) tak szybko, jak będzie to możliwe.
Pracownicy służby zdrowia, członkowie rodzin i wszyscy ci, którzy za przykładem Dobrego Samarytanina, narażając się na ryzyko zarażenia, opiekują się chorymi na koronawirusa według słów Boskiego Odkupiciela: „Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich” (J 15, 13), otrzymają ten sam dar odpustu zupełnego na tych samych warunkach.
Ponadto, Penitencjaria Apostolska udziela odpustu zupełnego na tych samych warunkach z okazji obecnej epidemii światowej nawet tym wiernym, którzy ofiarują nawiedzenie Najświętszego Sakramentu, lub Adorację Eucharystyczną, lub lekturę Pisma Świętego przez co najmniej pół godziny, lub odmówienie różańca świętego, lub pobożne odprawienie Drogi Krzyżowej, lub odmówienie Koronki do Miłosierdzia Bożego, w intencji przebłagania Boga Wszechmogącego o koniec epidemii, ulgę dla tych, którzy cierpią i zbawienie wieczne dla tych, których Pan powołał do siebie.
Kościół modli się za tych, którzy nie mogą przyjąć sakramentu namaszczenia chorych i wiatyków, powierzając Bożemu miłosierdziu wszystkich i każdego z osobna na mocy komunii świętych i udziela wiernym odpustu zupełnego w chwili śmierci, pod warunkiem, że byli należycie dysponowani i zwykle za życia modlili się (w tym przypadku Kościół zastępuje trzy zwyczajowe warunki). W celu uzyskania tego odpustu zaleca się używanie krucyfiksu lub krzyża (por. Enchiridion indulgentiarum, nr 12).
Niech Najświętsza Maryja Panna, Matka Boga i Kościoła, Uzdrowienie Chorych i Wspomożycielka Wiernych, nasza Orędowniczka, pomoże cierpiącej ludzkości, oddalając od nas zło tej pandemii i wyjednując nam wszelkie dobro niezbędne dla naszego zbawienia i uświęcenia.
Niniejszy dekret jest ważny niezależnie od wszelkich przepisów stanowiących inaczej.
W Rzymie, w siedzibie Penitencjarii Apostolskiej, 19 marca 2020 roku.
Kard. Mauro Piacenza
Penitencjarz Większy
Ks. Prał. Krzysztof Nykiel
Regens
